Municipal Waste: Büyüyen Partinin Müdavimleri
Dalgacı crossover thrash metalin bayraktarları, “genç eski usulcüler”in ABD’li neferi Municipal Waste yeni albümü The Fatal Feast’i yayınladı ve Headbang’e üçüncü defa konuk olmaya hak kazandı!
Sene 2007, karşıma hangi metalik internet sitesi çıksa, kafamı hangi metalik dergiye, fanzine çevirsem karşıma sürekli onlar çıkıyordu. The Art of Partying diye bir albüm yapmışlar, thrash metal ortamlarına can vermişlerdi. Kendileri için de bir dönüm noktası gibi bir şey oldu, artık yerin altında o parti senin bu parti benim çalmanın, evleri salonları dağıtmanın yanında ara sıra hava değişikliği niyetine yer üstüne de kafalarını çıkarmaya başladılar. Festivallerde yukarı çıkmalar, büyük sahnelerde çalmalar, parmakla işaret edilmeler, video klipler filan derken baya baya gözlerimizin önünde büyüdü Municipal Waste, üstelik kimilerinin içten içe keyif alarak miadının dolduğunu söylediği tarzda bir müzik yaparak. (Bu arada 2007 senesinde Headbang’den başka iyi kötü ne çok dergi çıkabiliyormuş meğer: Zor, Rock Station, Deli Kasap, Miras, Gürültü…)
Komplo
Municipal Waste’in bu patlaması bana kalırsa, 2000’lerin ikinci yarısında, eski kafada thrash metal yapan gencecik grupların önünü açan esas etmenlerden biri oldu. Bir diğer etmen ise Earache Records’ın ileri görüşlülük edip vaktiyle bütün bu gençlerle anlaşmasıydı. Municipal Waste, Evile, Bonded By Blood, Gama Bomb, Violator gibi isimler yaklaşık 2006-2007 dolaylarında hep Earache’in bünyesi altında toplandılar. Bundan sonrası ise biraz komplo teorisi: İnsanlar gerçekten metalik nostaljiye aç mıydılar? Yoksa Earache’in bu konuda tekel sayılabilecek bir konuma gelirken “gençlerin 80’ler çalması” mevzusunun şişirilmesinde ve gerçekten de ilgiye mazhar bir hale gelmesinde müdahaleci bir parmağı var mıydı? Bunu bir düşünelim.
Düşündüm, cevap veriyorum: Valla şimdi komplo teorisi kurmak insana havalı hissettiriyor filan, ama düşününce, “bu yazın modasını kenarı beyaz çizgili yeşil eşofman altı diye açıklayalım, çok satılsın” gibi bir mantığın, astronomik rakamlar dönmeyen, ana akım olmayan bir müzik tarzı için yürütülmesi lüzumsuz geliyor (ben olsam üşenirdim yani). Zaten Municipal Waste de bu oyunu bozdu, son albümü The Fatal Feast öncesinde Nuclear Blast ile anlaştı. The Art of Partying sonrası karınlarını doyuracak kadar büyüdüler, şu an biraz rölantide takılıyorlar. Yeni albümde de henüz formülü pek bozmadan yola devam ediyorlar.
Formül
“Neymiş ki o formül?” diyenler şöyle buyursun: Tony Foresta (vokal), Ryan Waste (gitar), Philip Hall (bas), Dave Witte (davul), thrash metal, hardcore punk, crossover, kısa şarkılar, bir miktar DRI, iki tutam Undisputed Attitude mamulleri, bira, parti, radyasyon, eğlence, parodi, billur, dalga geçmece…
Bir sonraki adımı atmak isterler mi, ilerideki albümlerinde yeni bir patlama yapıp isimlerini daha yükseklerde uçururlar mı, çiğdemleri çıkardık, izleyerek bekliyoruz. Şimdilik The Fatal Feast ile Municipal Waste, halihazırda hayranlarının beklediği gibi, ne eksik, ne fazla…
Aklıma Gelmişken…
Municipal Waste’in eğlenceli şarkı isimlerinin, dalgacı fotoğraflarının arasında kaybolduğum esnada algıladığım tavırlar bana New Jerseyli hardcore punk grubu Adrenalin O.D.’yi hatırlattı. 1981 ile 1990 yılları arasında eğlenceli ve gülmeceli müzik yapan grubun albüm ve şarkı isimleri de evlere şenlikti. Bir yerden başlamak isteyenler Youtube’u açıp “rock’n’roll gas station” diye arama yapabilirler (hatta Darkthrone sevenler aramaya “fenriz” kelimesini de eklesinler!). “Aha işte bu!” diyenler için gerisi gelecektir zaten…